anchovy [European anchovy (Engraulis encrasicolus)]

Ο γαύρος (Stolephorus commersonii) είναι αφρόψαρο μικρού μεγέθους, βρώσιμο ως μαγειρευμένο, αλλά και συντηρημένο σε κονσέρβα ή μέσα σε ελαιόλαδο και αλάτι Χρησιμοποιείται και ως δόλωμα ψαρέματος. Απάντάται σε βάθος της θάλασσας  0-5π μέτρων[1].

Μια μερίδα 85 γραμμαρίων  γαύρου περιέχει: Θερμίδες: 111 . Πρωτεΐνη: 17 γραμμάρια. Λίπος: 4 γραμμάρια. Υδατάνθρακες: 0 γραμμάρια Το θρεπτικό περιεχόμενο του φρέσκου γαύρου είναι: Ενέργεια 77kcal, πρωτεΐνη 16g, 9,71g λίπους, 500mg ασβεστίου, 500mg φωσφόρου, 0,05mg σιδήρου [2]. Ο γαύρος έχει υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη Β3  ή νιασίνη, μια βιταμίνη που βοηθά στη μετατροπή της τροφής σε ενέργεια, bitam;inhB12 και βιταμίνη D3[3]. Περιέχουν επίσης μεγάλες ποσότητες σεληνίου, ένα μέταλλο που εμπλέκεται στην υγεία της καρδιάς, του θυρεοειδούς, του ανοσοποιητικού και των οστών. Είναι επίσης πηγή  των μετάλλων σιδήρου και ασβεστίου[4] .

Ανά μερίδα 100 γραμμαρίων, ο γαύρος προσφέρει 114 IU βιταμίνης D3 , που αντιστοιχεί στο 28,5% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης. Τα υψηλότερα επίπεδα ημερήσιας πρόσληψης ιωδίου από επεξεργασμένα ψάρια προσδιορίστηκαν στον μαριναρισμένο γαύρο ( 0,36 mg) . Τα χαμηλότερα επίπεδα ημερήσιας πρόσληψης ιωδίου από επεξεργασμένα ψάρια προσδιορίστηκαν σε κονσέρβες τόνου (0,01 mg)[5].

Οι γαύροι είναι ψάρια  με χαμηλή περιεκτικότητα σε υδράργυρο [6] και μπορεί να καταναλωθούν ασφαλώς και από εγκύους και μπορούν επίσης να καταναλωθούν από διαβητικούς, ως μια καλή πηγή πρωτεΐνης[7].   Ο σολομός, η ρέγγα, ο γαύρος, οι σαρδέλες και το σκουμπρί είναι πλούσια σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα που δρουν ευεργετικά στην υγεία της καρδιάς. Οι διαβητικοί ασθενείς που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο καρδιακής νόσου και εγκεφαλικού θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι τρώνε τη σωστή ποσότητα αυτών των λιπών σε τακτική βάση.

Μελετήθηκαν η εγγύς σύνθεση, το προφίλ αμινοξέων, η σύνθεση λιπαρών οξέων και η ανόργανη κατάσταση του γαύρου σε τρεις διαφορετικές ομάδες μεγέθους (3-5 g, 6-10 g, 25-30 g). Η περιεκτικότητα σε υγρασία ήταν υψηλή σε ομάδες μεγάλου μεγέθους και χαμηλή σε ομάδες μικρού μεγέθους. Η περιεκτικότητα σε λιπαρά βρέθηκε να είναι υψηλή σε ομάδες μικρού μεγέθους και χαμηλή σε ομάδες μεγάλου μεγέθους, δείχνοντας αντίστροφη σχέση μεταξύ της περιεκτικότητας σε υγρασία και της περιεκτικότητας σε λίπος[3]. 

Παρατηρήθηκε ότι η περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη ήταν υψηλή στα μεσαίου μεγέθους ψάρια. Η περιεκτικότητα σε απαραίτητα αμινοξέα ήταν σημαντικά υψηλότερη σε ψάρια μικρά (3-5 g) και μεσαίου μεγέθους σε σύγκριση με μεγαλύτερα ψάρια.

 Η περιεκτικότητα σε πολυακόρεστα λιπαρά οξέα ήταν υψηλότερη σε γαύρους μικρού μεγέθους σε σύγκριση με άλλες ομάδες. Η περιεκτικότητα σε δοκοσαεξανοϊκό οξύ (DHA) ήταν πέντε φορές υψηλότερη από την περιεκτικότητα σε εικοσαπεντανοϊκό οξύ (EPA) σε όλα τα ψάρια ανεξαρτήτως μεγέθους[3]. 

Η υψηλότερη περιεκτικότητα σε EPA παράγει αντιθρομβωτικά αντιφλεγμονώδη αποτελέσματα και βοηθά στο μεταβολισμό του ασβεστίου. Η περιεκτικότητα σε μεταλλικά στοιχεία βρέθηκε υψηλότερη σε ψάρια μικρού μεγέθους. Ο γαύρος μπορεί να είναι ένα φθηνό και ιδανικό συμπλήρωμα διατροφής για παιδιά και ηλικιωμένους[2, 8].

 Η εβδομαδιαία κατανάλωση 480,76 g σαρδέλας και γαύρου ενέχει μικρούς κινδύνους (λόγω των αυξημένων επιπέδων βασικών μετάλλων όπως ο Fe και ο Zn σε ορισμένες περιπτώσεις) αλλά μεγάλα οφέλη όσον αφορά την πρόσληψη βασικών στοιχείων όπως Mg, Fe, Cu, Zn, Mo, Ca, P. , Se. Τα ίχνη του ανόργανου As, όπως ανιχνεύθηκε ήταν πολύ κάτω από όλα τα όρια ασφαλείας [4].